Wydawca treści
Historia
Teren,który obecnie obejmuje Nadleśnictwo Włoszakowice w dalekiej przeszłości należał do fortun możnowładców wielkopolskich, sławnych rodów arystokraktycznych, takich jak: Junosze (1250-1387), Gryżyńscy (1253-X387), Opalińscy (1253-1698), Leszczyńscy (1698-1738).
Od 1738 do 1782 dobra te należały do księżęcego rodu Sułkowskich,a od 1782 do 1785 do książąt niemieckich Schonoichów,by później przejść we władanie Anhalt-Dessau,na długie lata,bo aż do 1919 r, kiedy to książę Joachim von Anhalt Dessau sprzedał je berlińskiej firmie powierniczej ,która w tym samym roku sprzedała je prezydentowi Banku Wiedeńskiego-Camillo Castiglioni. Społeczeństwo Włoszakowic nie zaakceptowało kontrowersyjnej osoby nowego właściciela,ani sposobu gospodarowania przejętymi lasami.
Pod naciskiem opinii lokalnej władze polskie w 1920 roku nakładają sekwestr na te dobra. Okazało się bowiem,iż sytuacja prawna Castiglioniego nie jest do końca unormowana.Spory własnościowe trwają niemal sześć lata rostrzygnąć je musi sam Rząd Polski. Zaangażowany w te sprawy był również Sejm. Szczególną aktywnością wykazał się miejscowy poseł-Franciszek Kaczmarek (1924r).
Nadleśnictwo Włoszakowice zostało utworzone 1 lipca 1925r.
Składało się z 4 leśnictw (Papienia, Koczury, Krzyżowiec, Mścigniew) o łącznej pow. 4097 ha.
