Wydawca treści
POMNIKI PRZYRODY
Pojedynczy twór przyrody ożywionej i nieożywionej lub ich skupienia o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczający się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzew, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie.
Od 15 listopada 2008 roku pomniki przyrody ustanawiane są wyłącznie w drodze uchwały rady gminy.
Obecnie przy tworzeniu pomników przyrody spośród drzew nie ma kryterium minimalnego obwodu, jakie było niegdyś stosowane.
Według GUS (2019) na koniec 2018 roku było w Polsce 35 020 pomników przyrody. Wśród nich 27 824 to pojedyncze drzewa, 4 454 grupy drzew, 744 aleje drzew, 1 131 głazy narzutowych, 295 skałki, 41 jaskinie i 531 pozostałe formy (w tym 93 krzewy, 5 jary oraz 163 źródła, wodospady i wywierzyska).
Twórcą pojęcia „pomnik przyrody” (niem. Naturdenkmal) jest niemiecki przyrodnik, podróżnik i geograf Alexander von Humboldt (1769-1859), który podczas swoich wypraw naukowych do Ameryki Południowej (1799-1804) opisał rosnące w Wenezueli olbrzymie drzewo z rodziny Mimosaceae zwane „Zamang” (Albizia saman), uważając je za najstarsze i najpotężniejsze w tym kraju, porównywał je z drzewem smoczym (Dracena draco) z okolicy Orotawy na Wyspach Kanaryjskich i nazwał „pomnikiem przyrody”.
Wykaz pomników przyrody w nadleśnictwie znajdziecie poniżej.
Materiały do pobrania
Najnowsze aktualności
Certyfikaty PEFC i FSC nadal w RDLP w Poznaniu
Certyfikaty PEFC i FSC nadal w RDLP w Poznaniu
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest zgodnie z zasadami: zachowania trwałości lasów, zrównoważonego rozwoju i ochrony przyrody. Potwierdzają to przyznane Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu międzynarodowe certyfikaty.
W tym roku w biurze RDLP w Poznaniu oraz w wybranych nadleśnictwach na terenie naszej dyrekcji przeprowadzono audyt FSC i PEFC. Przeprowadzona kontrola wykazała, iż leśnicy w naszym regionie promują, i co ważne, wdrażają w swojej pracy proekologiczne metody hodowli lasu.
PEFC dostarcza mechanizm potwierdzający, że nabywcy drewna i wyrobów z papieru promują zrównoważoną gospodarkę leśną.
Należą do nich m.in. odnowienia naturalne, czyli wykorzystywanie naturalnych sił natury do powstawania lasu. Leśnicy pozostawiają drzewa na zrębach, które rodząc nasiona, niesione siłą wiatru po czasie kiełkują w glebie leśnej. Audyty FSC i PEFC szczególnie wyróżniły w tym aspekcie Nadleśnictwa Góra Śląska i Antonin, w których udział odnowień naturalnych w stosunku do tradycyjnych metod sadzenia lasu sięga aż 20% i 40%. Liderem RDLP w Poznaniu z wynikiem 41%, w zakresie udziału odnowień naturalnych w 2019 było Nadleśnictwo Taczanów.
Audytorzy FSC i PEFC, wyróżnili również działania leśników z nadleśnictw Włoszakowice, Góra Śląska, Antonin, Taczanów i Grodziec za pozostawianie drzew dziuplastych na zrębach zupełnych. Działanie te pozwala stworzyć nisze ekologiczne dla wielu gatunków naszych krajowych dziuplaków. Ponadto wzdłuż cieków wodnych, dróg i pól leśnicy zakładają pasy krzewów i drzew, które nazywamy ekotonami. To przejściowe strefy pomiędzy lasem a np. rzeką, jeziorem, drogą lub polem. Ta praktyka, stosowana w hodowli lasu przyczynia się do zwiększania bioróżnorodności lasów, stwarza przestrzeń do życia dla wielu gatunków zwierząt i roślin. Drzewa dziuplaste, ekotony to niektóre z elementów szkiców zrębowych i odnowieniowych, które sporządzane są na potrzeby co rocznych akcji sadzenia lasów. W audytach FSC i PEFC podkreślono, iż w kontrolowanych nadleśnictwach leśnicy prawidłowo realizują zapisy zasad hodowli lasu. Troszczą się o pozostawianie drzew dziuplastych, tworzą nisze ekologiczne dzięki ekotonom oraz prawidłowo sporządzają szkice odnowieniowe i zrębowe.
Audyty FSC i PEFC to nie tylko jednostronna kontrola. To również okazja do rozmowy i wymiany spostrzeżeń. Dodatkowym tematem podczas kontroli był problem śmieci w lasach. Niestety pomimo szeroko zakrojonej edukacji, dzikich wysypisk w lasach przybywa. A odpady to nie tylko problem estetyczny, to również śmiertelne zagrożenie dla zwierząt. Pozostawione śmieci zatruwają wody gruntowe, zmieniając tym samym rangę problemu z lokalnej na globalną.
Tekst: Tomasz Maćkowiak, Karolina Kapałka (RDLP w Poznaniu).
